استفاده از مدل منطق فازی (fuzzy logic) و فرآیند سلسله مراتبی (ahp) جهت شناسایی محلهای اسکان موقت بازماندگان ناشی از زلزله احتمالی (مطالعه موردی: تهران- منطقه 12مرکزی)

ایران با وجود داشتن شهرهای بزرگ و پرجمعیت با خطر بالای زلزله مواجه است. مخصوصا، پیش بینی می شود در صورت وقوع زلزله ای شدید در تهران، تلفات جانی و مالی و تخریب ساختمان ها بسیار زیاد خواهد بود. مطالعات در زمینه مدیریت پس از سوانح نشان داده اند که در بسیاری موارد، بویژه در مناطق شهری و توسعه یافته تر، بهسازی و بازسازی بعد از سانحه، پیچیده و کند می شود. در این حالت، تهیه مسکن پس از مرحله اسکان اضطراری، مشکل اصلی می گردد. لذا تحقیق پیش رو، نیازهای اسکان بازماندگان پس از زلزله ای احتمالی را در نظر گرفته و با در نظر گرفتن ضوابط و استانداردهای موجود مدیریت بحران، تسهیلات لازم جهت شناخت مکان های مناسب اسکان موقت را فراهم می آورد، به طوری که در صورت وقوع حادثه، امکان برقراری سریع اردوگاه ها برای زلزله زدگان میسر گردد. برای رسیدن به این هدف، مکان یابی و همچنین ارزیابی توزیع مکان ها، با استفاده از معیارهای متعدد و با بهره جستن از سیستم های اطلاعات مکانی gis و نرم افزار کاربردی arcgis 9.3 در این زمینه، منطق فازی جهت فازی سازی، امکانات تحلیل سلسله مراتبی ahp جهت وزن دهی و روش ترکیب وزنی خطی جهت ترکیب معیار ها صورت گرفته است. نتیجه این کار، پیشنهاد چندین ناحیه مناسب جهت اسکان موقت و بررسی تاثیرات معیارها بر مکان یابی پیش رو بود و همین طور مشخص گردید، که داده تراکم جمعیتی دارای بیشترین تاثیر در انتخاب نهایی اردوگاه ها می باشد